نازداب

در این بخش بنا را بر این گذاشتیم تا از آنهایی که سالهایی را در این دیار زیستند ولی دست تقدیر آنان را به دیار باقی کشاند یادی کنیم. افراد خوش نامی که هر گاه به یاد آنان می افتیم آهی می کشیم. به امید اینکه در آخرت  با سرور و سالار شهیدان مهشور شوند. خواهشمند است در مورد بزرگوارانی که از این دنیا رفته اند هر چه می دانید برای ما ارسال نمایید تا در بخش یادها منتشر شوند. در ضمن منتظر نظرات شما نیز هستیم.

این قسمت:

مشهدی محمد انصاری

جملات معروفی برای خودش داشت مثل:"دنیا همه هیچ و مال دنیا همه هیچ، ای هیچ برای هیچ بر هیچ مپیچ" یا " عاقبت منزل ما وادی خاموشان است" که همگی سرشار از پند و اندرز بودند. نماز جماعت در زیارت با او آغاز شد و سالها ادامه یافت، دوستی خاصی با فرهنگیان روستا والی الخصوص آقای عبدالله نعمتی داشت، تقریباً تمام اشعار مولوی، حافظ و سعدی را از بر بود، قرآن را به خوبی می دانست و می خواند، مردم به دعاهایی که بر کاغذ می نوشت اعتقاد فراوانی داشتند، از اطراف هم مردم به همین منظور پیش اومی آمدند، هیچ گاه برای دعا کردن طلب پول نمی کرد و اگر هم به او می دادند و زیاد بود مقداری از اون را بر می گردوند، هیچگاه دعایی با نیت بد برای کسی انجام نداد، هر مصیبت زده ای را می دید که به نوعی گرفتاره او را به صبر دعوت می کرد و می گفت "ان الله مع الصابرین"، خلاصه در خصایص مثبت عجیب با همه متمایز بود.

او عارفی بزرگ و گرانقدری بود که شاید در دوران حیاتش به خوبی شناخته نشد ولی بعد از فوتش فقدان او بر دل خیلی از دوستان و نزدیکان او سنگینی کرد.هنوز باورم نمیشه که از بین ما رفته، هنوز آهنگ شعرهای مولانا که از زبانش جاری بود در گوشم هست، وقتی چهره مهربونش را به یاد میارم ناخواسته غم وجودم را فرا می گیره، چقدر مهربون بود، با همه شوخی می کرد، همه را دوست داشت، هیچ گاه کسی  نشنید که در مورد کسی غیبت کنه، خواندن قرآن را همیشه سفارش می نمود حتی اگه روزانه یه صفحه در اول صبح باشه. تقریباً بر اموات همه اهالی نماز میت خوند تا عاقبت نوبت خودش هم رسید تا بر او نماز میت بخونند.مزار این عارف بزرگ در غرب مرقد شیخ منصور خزاعی(ع) واقع در زیارت دشتستان، درآرامگاه فامیلی انصاری قرار دارد.

روحش شاد و یادش گرامی(شادی روح ایشان الفاتحه من قبلها صلوات)